Bakterioza cebuli i czosnku

W ostatnich latach bakteriozy stanowią poważne zagrożenie dla upraw cebuli. Dotychczas nie ma u nas szczegółowego rozpoznania na temat znaczenia gospodarczego poszczególnych sprawców oraz epidemiologii i metod zwalczania tej grupy chorób cebuli.

W zależności od rodzaju bakterii objawy choroby mogą być następujące:

-miękka zgnilizna cebuli od szyjki;
-wodnistość i gnicie pojedynczych łusek wewnętrznych cebul i stopniowe ich zasychanie;
-śluzowata zgnilizna z żółtym zabarwieniem wewnętrznych łusek cebuli.

Do zakażenia bakteryjnego dochodzi najczęściej w okresie wegetacji cebuli, lecz objawy widać dopiero w końcowym okresie wzrostu i podczas przechowywania. Bakterie wnikają najczęściej przez wszelkie uszkodzenia mechaniczne. Sprawcy choroby mogą wnikać wraz z wodą poprzez zranienia powstałe podczas prac pielęgnacyjnych oraz zbioru i obcinania szczypioru. Do infekcji dochodzi zazwyczaj w temperaturze 4-27^oC (optimum 21-26^oC) i w warunkach wysokiej wilgotności powietrza, zarówno w okresie wegetacji jak i przechowywania.

Profilaktyka i zwalczanie 
Ochrona cebuli i czosnku przed bakteriozą polega głównie na profilaktyce.
Zaleca się kilkuletnią przerwę w uprawie cebuli i czosnku na tym samym polu. Należy unikać stanowisk podmokłych i źle zmeliorowanych.
Cebula przed zbiorem i obcinaniem szczypioru powinna być dobrze dosuszona. Do długotrwałego przechowywania nie należy przeznaczać cebuli z grubą szyjką, równie ważne jest nie obcinanie szczypioru zbyt krótko u nasady cebul.
Po zbiorze cebulę trzeba koniecznie dosuszać w możliwie krótkim czasie i w temperaturze nie przekraczającej 30^oC.
Do przechowywania nadaje się tylko zdrowa, nie uszkodzona mechanicznie cebula, którą należy umieścić w optymalnych warunkach (temperatura 0 -1^oC i wilgotność względna powietrza 65 -70%).