Czerń krzyżowych

Objawy (tak jak w przypadku szarej pleśni) mogą pojawić się na wszystkich organach rzepaku: liściach, łodygach, łuszczynach i we wszystkich stadiach rozwojowych tej rośliny.  Na siewkach pojawiają się ciemnobrunatne plamy na części podliścieniowej i czarnobrunatne na liściach i liścieniach. Na części tych plam pojawiają się współśrodkowe pierścienie. Plamy na liściach są ciemnobrunatne, koncentryczne, okrągłe, z jaśniejszymi i ciemniejszymi strefami ułożonymi na przemian, które z czasem zlewają się w większe powierzchnie. Na łodygach, łuszczynach i ogonkach liściowych plamy początkowo mogą być małe,  brunatnoczarne, podłużne lub owalne, 1-5-milimetrowe, odgraniczone, z ciemnym obrzeżem i lekko zagłębione. W przypadku postępowania choroby mogą jednak zająć znaczną powierzchnię porażonego organu.  Czerń krzyżowych jest groźna przy porażeniu łuszczyn, ponieważ grzyb łatwo wrasta do ich wnętrza.  W wyniku choroby młode łuszczyny ulegają zniszczeniu, a starsze przedwcześnie zamierają, pękają powodując masowe osypywanie się nasion, co jest główną przyczyną strat plonu. Na plamach w czasie deszczowej pogody grzyb zarodnikuje czyli  tworzy się czarny, aksamitny nalot z zarodnikami konidialnymi.