Plamistość pochew liści kukurydzy

Pseudomonas andropogonii

Plamistość pochew liści kukurydzyJest to bakteryjna choroba kukurydzy. W Polsce pojawiła się początkowo w południowo-wschodniej części kraju, a potem rozprzestrzeniła się na pozostałe regiony uprawy kukurydzy. Najkorzystniejsze warunki pogodowe do rozwoju i nasilenia choroby występują na południu Polski (ciepła i wilgotna pogoda).  Plamistość pochew liści kukurydzy wywołana jest przezPseudomonas andropogonii oraz Pseudomonas syringae. Wczesne występowanie choroby powoduje obniżenie jakości oraz ilości plonu kukurydzy, zarówno w uprawie na ziarno, jak i na kiszonkę.

Objawy:

Pierwsze objawy pojawiają się w lipcu w postaci drobnych, wodnistych plamek na wewnętrznych powierzchniach pochew liściowych. Początkowo plamy te są owalne, jasnożółtego koloru. Następnie wraz z upływem czasu pojedyncze plamki powiększają się i zlewają się ze sobą, zmieniając barwę na pomarańczową lub czerwonawą. Na powierzchni plam wydziela się lepki śluz bakteryjny. Dalszy rozwój choroby sprawia, że porażone miejsca ciemnieją i stają się brunatnoczarne. Przerost koloni bakterii przez całą grubość pochwy liściowej powoduje, że na zewnętrznych ich powierzchniach pojawiają się czarne plamy. W warunkach korzystnych dla rozwoju plamistość pochew liści atakuje także liście i łodygi roślin. W warunkach dłuższego utrzymywania się deszczowej pogody następuje gnilny rozkład porażonych tkanek. W warunkach suchych i upalnych śluz bakteryjny zasycha; następuje zasychanie liści i stopniowo całych roślin, co przyczynia się do obniżki plonu ziarna i gorszej jakości kiszonki.

Źródłem infekcji są resztki pożniwne. Porażeniu roślin kukurydzy i rozwojowi bakterii sprzyjają uszkodzenia mechaniczne pochew liści spowodowane przez mszyce czeremchowo-zbożowe, przylżeńce oraz młode gąsienice omacnicy prosowianki. Chorobie sprzyja ciepła i wilgotna pogoda.

Zapobieganie:

Ochrona polega na:

- dbaniu o stan fitosanitarny pola

- głębokim, dokładnym przyoraniu i usuwaniu resztek porażonych roślin

- stosowaniu zdrowego materiału siewnego

- zaprawianiu materiału siewnego

- uprawianiu odmian odpornych na porażenie

- zwalczaniu chwastów

- zwalczaniu mszycy czeremchowo-zbożowej, przylżeńców oraz omacnicy prosowianki

- wykonywaniu sezonowych oprysków

- terminowym zebraniu plonu

- stosowaniu właściwego płodozmianu – przestrzeganiu 4-letnich przerw w uprawie kukurydzy na tym samym polu.

Środki ochrony roślin