Septorioza

Bardzo licznie występująca choroba, której zarodniki infekują bardzo dużo roślin powodując znaczne zniszczenie roślin oraz ubytki w plonie. Wiele gatunków z kompleksu chorób wywoływanych przez te choroby ma duże znaczenie fitopatologiczne szczególnie w uprawach zbóż ozimych. W zależności od grupy, rodziny rośliny pierwsze objawy tej choroby możemy zauważyć już na liścieniach lub pod koniec wegetacji. Pierwsze objawy to najczęściej małe, nekrotyczne plamy z żółtą obwódka odgraniczającą nekrozę od zdrowej tkanki rośliny. Nie mamy tutaj jak w przypadku alternariozy bezpośredniego przejścia zdrowego od chorego. Za to tak jak przy askochytoziewewnątrz rozszerzających się plam można zauważyć pojawiające się kuliste z czasem czarne twory (piknidy) owocniki wypełnione zarodnikami konidialnymi. Niekiedy można zauważyć tworzące, pojawiające się owocniki (piknidy) po za tkanką opanowaną przez chorobę, na części teoretycznie zdrowej. Charakterystyczne przy identyfikacji tego patogena jest zwrócenie uwagi na środek nekrozy, która jest jaśniejsza od otaczającego ją owalnego brązowego (z czasem ciemniejącego oraz wykruszającego się) koła. To na tym jaśniejszym polu widoczne są bardzo dobrze dojrzewające owocniki ( piknidy ) gotowe do dalszych infekcji. Choroba ta jest bardzo agresywna (zjadliwa) bardzo szybko opanowując wyrastające nowe, młode liście. Choroby wywoływane przez charakterystyczne zarodniki septorii(długie, wielokomórkowe) można rejestrować na warzywach (np. septorioza selera), krzewach owocowych (biała plamistość liści porzeczek) czy na roślinach ozdobnych (septorioza liści grochodrzewiu).