Mszyca kapuściana

Opis szkodnika
Dorosłe bezskrzydłe samice, długości do 2mm, są koloru zielonego. Na końcu odwłoka po stronie grzbietowej posiadają dwa rurkowate wyrostki zwane syfonami. Całe ciało mszycy pokryte jest dość grubo białą substancją woskową, co stwarza wrażenie, że ciało mszycy ma kolor popielato zielony.

Biologia i opis szkodliwości
Jest gatunkiem jednodomnym co oznacza, że ma jednego żywiciela. Zimuje w stadium jaja na głąbach kapusty. Wiosną wylęgające się pokolenie założycielek rodu najpierw zasiedla rzepak. Na warzywa kapustne przelatuje w czerwcu. Od tego okresu do zbiorów warzyw kapustnych rozwija się na nich dzieworodnie wydając do 8 pokoleń. Mszyce żerują w koloniach na liściach warzyw kapustnych bądź w różach kalafiorów i brokułów. Opanowane liście kapusty ulegają zniekształceniu i odbarwieniu, a roślina jest zahamowana we wzroście. Przy dużej liczebności tego szkodnika w fazie rozsady, rośliny nie zawiązują główek. zamierają. Szczególnie chętnie żerują na kapuście głowiastej białej, czerwonej, włoskiej i brukselce.

Profilaktyka i regulacja występowania
Usuwanie i niszczenie lub głębokie zakopanie resztek roślin, na których mszyce zimują może znacznie ograniczyć wielkość populacji w roku przyszłym. Liczebność mszyc istotnie ograniczają ich wrogowie naturalni występujący na polu przez cały sezon wegetacyjny. Są to licznie występujące beznożne, drapieżne larwy much bzygowatych (koloru żółtego zielonego lub różowego, długości do 20 mm), larwy i chrząszcze biedronek oraz złotooki. Ponadto duże znaczenie w ograniczaniu liczebności mszyc ma pasożytnicza błonkówka Diaratiella rapae M'Intosh. Spasożytowanie mszyc jest widoczne w postaci "wzdętych", twardych, słomiastego koloru, martwych mszyc zwanych mumiami. Wrogowie naturalni w korzystnych warunkach redukują liczebność mszyc o 90%. W okresie nalotu uskrzydlonych mszyc na rośliny, należy stosować Bioczos BR* w dawce: 2-4 kostki na 1 l wody. Rośliny opryskuje się w ilości: 1 l płynu na 10 mb rzędu.