Mszyca ogórkowa

Opis szkodnika
Dorosła bezskszydła samica jest barwy ciemnozielonej (prawie czarnej) lub żółtawej i dorasta do 1,8 mm długości. Na końcu odwłoka po stronie grzbietowej znajdują się dwa czarne, rurkowate, umieszczone symetrycznie w stosunku do ogonka wyrostki zwane syfonami. Larwy są podobne do osobników dorosłych, są tylko od nich mniejsze. 

Biologia i opis szkodliwości
W warunkach polowych gatunek ten nie występuje często, ale jak wystąpi może spowodować duże straty. Mszyca ta bowiem charakteryzuje się bardzo dużym potencjałem rozrodczym. Płodność samic formy zielonej w warunkach optymalnych wynosi do 70 larw, a formy żółtawej do 45 szt. larw. Bezpośrednia szkodliwość mszycy ogórkowej polega na wysysaniu soku roślinnego i deformacji liści, szczególnie najmłodszych na wierzchołkach pędów. Natomiast szkodliwość pośrednia polega na przenoszeniu wirusa powodującego mozaikę ogórka. 

Profilaktyka i regulacja występowania
Jedynie stosowanie izolacji przestrzennej pomiędzy uprawami pod okryciem, a uprawami prowadzonymi w warunkach polowych może zmniejszyć możliwość zasiedlenia roślin przez ten gatunek mszycy.