Koniczyna różnoogonkowa

Gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych. W Polsce dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Roślina jednoroczna. Rośnie na suchych łąkach, przydrożach i polach uprawnych. Osiaga wysokość od 10 do 30 cm. Łodyga jest wzniesiona lub rozesłana. Liście są skrętoległe, trójlistne, przy czym środkowy listek ma dłuższy ogonek niż dwa pozostałe. Przylistki są krótsze niż ogonki liściowe. Kwiaty sąmotylkowe, żółte, siedzące, w kątach liści, zebrane w 20–30 kwiatowe główki. Koniczyna różnoogonkowa kwitnie od V do IX; kwiaty po przekwitnięciu stają się jasnobrązowe.

Ciekawostki:
- nazwa pochodzi od różnej długości ogonków
- nie jest uprawiana na paszę - jest jednak zjadana przez zwierzęta (szczególnie przez owce).