Rzodkiewnik pospolity

Gatunek rośliny należący do rośliny zielnej, należący do rodziny kapustowatych. Roślina jednoroczna, jara, czasem zimująca. Roślina zielna.  Rośnie na ugorach, wysypiskach, przydrożach, murach, skarpach, ubogich murawach, polach uprawnych, w ogrodach. Preferuje gleby mniej lub bardziej suche, dość ubogie w wapń, piaszczyste, rzadziej lżejsze, gliniaste, lekko wilgotne, próchnicze. 

Najczęściej zachwaszcza zboża, uprawy okopowe, rzadkie koniczyny oraz lucernę. 

Roślina u dołu jest szorstko owłosiona. Osiąga wysokość od 5 do 30 cm. Łodyga jest szarozielona, smukła, cienka, słabo ulistniona, rozgałęziająca się ku górze, górą gładka. Liście odziomkowe są zebrane w rozetę, gęsto owłosione, łopatkowate lub jajowate, całobrzegie lub ząbkowane, tępe, łagodnie zwężające się w ogonek, pokryte pojedynczymi włoskami. Liście łodygowe są mniejsze, siedzące, lancetowate, u nasady klinowato zwężone. Kwiaty są małe i białe, a działki kielicha stulone. Owoc to wzniesione, równowąskie i lekko spłaszczone łuszczyny, na cienkich i delikatnych szypułach. Nasiona są jajowate, lekko spłaszczone, słabo połyskujące. Rzodkiewnik pospolity kwitnie od IV do V.

Cechy charakterystyczne:
- jest bardzo skąpo ulistniona na łodydze
- ma wyraźny nerw na łuszczynach.