Zaślaz pospolity

Gatunek rośliny należący do rodziny ślazowatych. W Polsce występuje rzadko. Roślina jednoroczna, jara. Chwast ruderalny, bardzo konkurencyjny i ciepłolubny.

Najczęściej zachwaszcza uprawy kukurydzy i buraka cukrowego.

Roślina ma pokrój małego krzewu. Osiąga wysokość od 150 do 250 cm. Pędy są proste, wzniesione, silnie owłosione. Łodyga jest cylindryczna. Liście są duże, okrągławosercowate, z zaostrzonymi końcami, z karbowonapiłkowanym brzegiem, pokryte drobnymi włoskami , które nadają im aksamitny połysk. Blaszki liściowe są pierzastounerwione. Kwiaty są dekoracyjne, żółte z wycięciem w górnej części, osadzone na długich szypułkach, pojedynczo lub po kilka sztuk w kątach liści w wierzchołkowej części pędu. Kielich jest kubkowaty i pięciowrębny. Korona kwiatu jest  pięciopłatkowa o barwie jasnożółtej. Pręciki są liczne, a słupek wielokrotny. Owoc to torebka rozpadająca się na 10-15 mniejszych rozłupek. Nasiona są okryte grubą okrywą, dzięki czemu mają długą żywotność w glebie. Korzenie są silne i palowe. Zaślaz pospolity jest samopylny; kwitnie od VII do IX.

Cechy charakterystyczne:
-bardzo duża zawartość włókna w łodygach
-liście są podobne do lipy wielkolistnej; są aksamitnie owłosione

Ciekawostki:
- inna nazwa: zaślaz włóknisty
- ma właściwości lecznicze – w medycynie ludowej wywar z korzenia stosowany jako środek wzmacniający, napotny, przeciwbiegunkowy i przeciwkaszlowy
- roślina grubowłóknista - utrudnia zbiór mechaniczny na polach uprawnych; wykorzystywana do produkcji lin, worków. Pozostałość po wyrobie jest wykorzystywana w przemyśle papierniczym.
- nasiona są bogate w olej, ok. 20 %, który wykorzystywany jest do celów technicznych w przemyśle technicznym, spożywczym a nawet farmaceutycznym.