Konjski bosiljak

išegodišnja zeljasta blago mirišljava biljka sa puzećim rizomom. Stabljike 30 do 100 (180) cm visoke, uspravne, razgranate ili skoro jednostavne, obično oštro četvorougle, beličaste, gusto pokrivene kratkim, mesnatim dlakama. Listovi sedeći (donji) na kratkim drškama, liske jajasto izdužene, izduženo lancetaste ili lancetaste. Cvetovi sakupljeni u prividne pršljenove, koji su na krajevima stabljika i grana približeni i grupisani u guste, bezlisne, klasasto cilindrične i na vrhu sužene cvasti. Ružičastoljubičasti su ili ljubičasti. Plod oraščić koji je jajast i fino tačkast. Cvetanje: VII-IX. Stanište: Na vlažnim obalama reka, jezera, bara i kanala, na vlažnim livadama, u šumama, duž puteva i obradivih površina, u montanskom i subalpijskom pojasu sve do 1900 m nadmorske visine. Opšte rasprostranjenje: U čitavom Sredozemlju i u većem delu srednje Evrope, severno sve do Velike Britanije, Belgije, Danske, u Maloj Aziji. Na Balkanskom poluostrvu, kao i u Srbiji široko rasprostranjena. Privredni značaj: Ova vrsta se odavno gaji kao etarsko uljna i medonosna biljka. Koristi se u farmaceutskoj, poslatičarskoj i alkoholnoj (likeri) industriji.