Wyka kosmata

Gatunek rośliny należącej do rodziny bobowatych. W Polsce pospolity na niżu i w niższych partiach gór. Roślina zielna, jednoroczna lub dwuletnia. Preferuje gleby piaszczyste, w celach paszowych uprawiana razem z żytem lub pszenicą. 

Najczęściej zachwaszcza żyto i pszenicę. 

Osiaga wysokość do 150 cm. Łodyga jest pokładająca się i wspinająca, miękko owłosiona, wiotka. Liście są pierzastozłożone, o 8–10 parach podłużnych listków, zakończone częściami czepnymi (wąsikami). Kwiaty zebrane są w kwiatostany groniaste, osadzone na długich szypułkach. Kwiaty w kolorze niebieskofioletowym i czerwonofioletowym. Owoc to kilkunasienny strąk.

Cechy charakterystyczne:
- posiada czepne wąsiki

Ciekawostki:
- inne nazwy: wyka ozima
- bywa wysiewana jako oddzielny siew. Jest cenną paszą chętnie zjadaną przez zwierzęta zawierającą dużo białka.