Κορύνεο

Wilsonomyces carpophilus

Είδος
Μύκητας

Περιγραφή
Ασθένεια διαδεδομένη σε όλη την Ελλάδα. Προσβάλλει όλα τα πυρηνόκαρπα, ιδιαίτερα τη ροδακινιά, βερικοκιά, αμυγδαλιά, κερασιά, βυσσινιά και δαμασκηνιά.

Βλάβη
Προσβάλλονται τα φύλλα, οι βλαστοί, οι οφθαλμοί, τα άνθη και οι καρποί. Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται στα φύλλα και στους νεαρούς καρπούς. Στα φύλλα σχηματίζονται μικρές, κοκκινωπές κηλίδες που στη συνέχεια παρουσιάζουν ένα καστανό δαχτυλίδι. Πάνω στις κηλίδες εμφανίζονται μαύρα στίγματα, οι καρποφορίες του μύκητα. Τελικά, μετά τη νέκρωση και το πέσιμο του κέντρου τους σχηματίζονται οπές, γνωστές σαν τρύπες από σκάγια. Στους καρπούς σχηματίζονται οι τυπικές κοκκινωπές κηλίδες, οι οποίες αργότερα σκουραίνουν, αποφελλώνονται, σκάζουν και εκκρίνεται κόμμι. Στους βλαστούς σχηματίζονται αρχικά κοκκινωπές κηλίδες, οι οποίες εξελίσσονται σε νεκρώσεις των ιστών και το χειμώνα γίνονται έλκη, που βγάζουν κόμμι. Τόσο το τμήμα του βλαστού, όσο και τα μάτια στο τμήμα πάνω από την προσβεβλημένη περιοχή, ξεραίνονται. <

Αιτία
Η ασθένεια οφείλεται στο μύκητα Wilsonomyces carpophilus. O μύκητας διαχειμάζει πάνω στα έλκη των βλαστών και στους οφθαλμούς, πάνω στα οποία διακρίνονται μαύρα στίγματα, οι αγενείς καρποφορίες του παθογόνου (ακέρβουλα). Οι μολύνσεις γίνονται με τα σπόριά του (κονίδια) και αρχίζουν την άνοιξη με βροχερό και δροσερό καιρό και το φθινόπωρο, όταν πέφτουν τα φύλλα. Για την πραγματοποίηση της μόλυνσης (βλάστηση σπορίων) είναι αναγκαίο οι φυτικές επιφάνειες να είναι βρεγμένες για αρκετές ώρες. Ιστοί εξασθενημένοι από παγετούς ή άλλα αίτια (π.χ. εξώασκο) είναι πιο ευαίσθητοι.