Ωΐδιο αχλαδιάς

Phyllactinia guttata

Είδος
Μύκητας

Περιγραφή
Η ασθένεια είναι γνωστή με διάφορα ονόματα, όπως θειαφασθένεια, στάχτωμα, μπάστρα, λόβα κ.α. Αποτελεί πολύ σοβαρό πρόβλημα για ορισμένες, ιδιαίτερα ευπαθείς ποικιλίες. Γενικά όμως, οι προσβολές από ωΐδιο είναι πιο σπάνιες και χωρίς ιδιαίτερη οικονομική σημασία.
1) Podosphaera leucotricha, αγενής μορφή: Oidium farinosum.
2) Phyllactinia guttata, συν. P. corylea, P. suffulta, αγενής μορφή: Ovulariopsis spp.
3) (πιο σπάνια) Podosphaera clandestina, συν. Podosphaera oxyacanthae

Βλάβη
Προσβάλει τα φύλλα, τους νεαρούς βλαστούς, τους καρπούς, τα άνθη και τους οφθαλμούς. Οι προσβεβλημένοι βλαστοί καλύπτονται από ένα χαρακτηριστικό αλευρώδες επίχρισμα, τα νεαρά φύλλα κατσαρώνουν και οι βλαστοί γίνονται καχακτικοί. Σε σοβαρή προσβολή αποξηραίνονται. Στα φύλλα, η προσβολή ξεκινά από την κάτω επιφάνεια με την μορφή μικρών λευκών κηλίδων, οι οποίες σταδιακά καλύπτουν ολόκληρη την κάτω και άνω επιφάνεια. Σε έντονες προσβολές παρατηρείται ξήρανση και πρόωρη φυλλόπτωση. Στους προσβεβλημένους οφθαλμούς, οι οποίοι αποτελεούν τα κύρια όργανα διαχείμασης του μύκητα, παρατηρείται βραδεία έκπτυξη ή και νέκρωση. Τα προσβεβλημένα άνθη συχνά ξηραίνονται και πέφτουν. Οι καρποί, οι οποίοι προσβάλλονται σπανιότερα και συνήθως σε νεαρή ηλικία, παρουσιάζουν μία δερμάτωση της επιδερμίδας, με συνέπεια την εμπορική υποβάθμιση της ποιότητας. Σε έντονες προσβολές παρατηρούνται παραμορφώσεις και επιφανειακές ρωγμές.

Αιτία
Το ωΐδιο της αχλαδιάς οφείλεται κυρίως στους μύκητες Podosphaera leucotricha και Phyllactinia guttata. Πιο σπάνια, και στο είδος Podosphaera clandestina. Είναι υποχρεωτικό παράσιτο, αναπτύσσεται πάνω στην επιφάνεια των προσβεβλημένων οργάνων και τρέφεται με μυζητήρες, τους οποίους στέλνει μέσα στα επιδερμικά κύτταρα. Ο μύκητας διαχειμάζει κυρίως σαν μυκήλιο στους οφθαλμούς. Με την έναρξη της νέας βλάστησης το μυκήλιο δραστηριοποιείται και εξαπλώνεται στα νεοεκπτυσσόμενα όργανα (πρωτογενείς μολύνσεις). Οι επόμενες μολύνσεις γίνονται από τα σπόρια του μύκητα (κονίδια) που παράγονται στα ήδη προσβεβλημένα τμήματα του δέντρου. Τα κονίδια μεταφέρονται με τον αέρα σε σημαντικές αποστάσεις προκαλώντας τις νέες (δευτερογενείς μολύνσεις). Τα κονίδια δεν έχουν ανάγκη σταγόνα νερού για να βλαστήσουν και να προκαλέσουν μόλυνση. Η ασθένεια ευνοείται από ξηρό καιρό και μεγάλη ηλιοφάνεια. Η παραγωγή κονιδίων είναι συνεχής από τις αρχές της άνοιξης μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.