Σκωρίαση αχλαδιάς - μηλιάς

Είδος
Μύκητας

Περιγραφή
Η ασθένεια προσβάλλει συχνότερα την αχλαδιά από την μηλιά και είναι δυνατό να προκαλέσει σημαντική ζημιά σε μεμονωμένα δέντρα ή μικρούς οπωρώνες.
Αχλαδιά: Gymnosporangium fuscum, συν. G. sabinae. Μηλιά: Gymnosporangium cornutum, συν. G. Juniperinum, συν. G.tremelloides

Βλάβη
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται την άνοιξη στα φύλλα, στους μικρούς καρπούς και στους τρυφερούς βλαστούς. Στην πάνω επιφάνεια των φύλλων προκαλεί μικρές κηλίδες κοκκινο-πορτοκαλί χρώματος, με διάσπαρτα στίγματα. Αργότερα, το καλοκαίρι, η αντίστοιχη περιοχή στην κάτω επιφάνεια εμφανίζει κιτρινο-πράσινες και τελικά καστανές κηλίδες. Τα έντονα προσβεβλημένα φύλλα πέφτουν πρόωρα. Σπανιότερα, σε ορισμένες πολύ ευαίσθητες ποικιλίες, αναπτύσσονται ανάλογες κηλίδες και πάνω στους καρπούς και στους τρυφερούς βλαστούς. Οι προσβολές των βλαστών συνήθως εξελίσσονται σε έλκη που προκαλούν ξήρανση.

Αιτία
Η σκωρίαση της αχλαδιάς οφείλεται στον μύκητα Gymnosporangium fuscum ενώ της μηλιάς στον μύκητα Gymnosporangium cornutum. Το παθογόνο, για να συμπληρώσει το βιολογικό του κύκλο χρειάζεται δύο ξενιστές (ετερόοικο), την αχλαδιά (ή την μηλιά αντίστοιχα) και είδη του γένους Juniperus (δασικά αυτοφυή ή καλλωπιστικά). Ο μύκητας διαχειμάζει σαν μυκήλιο στο φλοιό των κλάδων του Juniperus, όπου μπορεί να επιβιώσει για 3-5 χρόνια, δηλαδή μέχρι την ξήρανσή τους. Εκεί ο μύκητας σχηματίζει τα σπόριά του (τελειοσπόρια), τα οποία βλαστάνουν σχηματίζοντας βασίδια και βασιδιοσπόρια. Τα βασιδιοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο σε αποστάσεις 400-500 μέτρα και μολύνουν την αχλαδιά ή την μηλιά. Εκεί, ο μύκητας σχηματίζει τις καρποφορίες του, απ' όπου προέρχονται τα αικιδιοσπόρια, τα οποία στο τέλος του καλοκαιριού μεταφέρονται με τον αέρα από την αχλαδιά (ή την μηλιά αντίστοιχα) στα δέντρα Juniperus.