Czyściec błotny

Łodyga prosto wzniesiona lub w dolnej części nieco pokładająca się, o wysokości od 30 do 120 cm, krótko rozgałęziona w górnej części, zwykle silnie rozgałęziona od dołu. Czterogroniasta, jasnozielona, często od dołu purpurowo nabiegła. Pokryta mniej lub bardziej gęsto (zwłaszcza na krawędziach) sztywnymi włoskami skierowanymi do dołu, poza tym z krótkimi włoskami przylegającymi. Zwykle gruczołów brak lub występują zwłaszcza w górnej części łodygi. Liście nakrzyżległe, dolne krótkoogonkowe (ogonek 2–3 mm długości ), średnie i górne siedzące, czasem słabo obejmujące łodygę. Mają blaszkę liściową z obu stron przylegająco owłosioną, gęściej od dołu. Kształt jej jest wąskolancetowaty, o długości od 3 do 12 cm i szerokości od 0,7 do 3,5 cm. Wierzchołek liścia jest zaostrzony, nasada sercowata, a brzeg drobno piłkowany.