Rzodkiew świrzepa

Raphanus raphanistrum

Gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. W Polsce pospolity. Roślina jednorodna, jara. Rośnie w ogrodach, na polach, nieużytkach, siedliskach ruderalnych. Preferuje gleby piaszczyste, lekkie, gliniaste, lekko kwaśne (kwiaty żółte), suche, ubogie w wapń (kwiaty białe). Jest chwastem segetalnym. 

Najczęściej zachwaszcza zboża (głównie jare), rzepak (głównie jary), rzepik, grykę, uprawy okopowe (głównie buraki i ziemniaki), uprawy strączkowe, warzywa i mieszanki pastewne. Jest żywicielem chorób i szkodników występujących na uprawach roślin kapustowatych. 

Osiąga wysokość od 10 do 60 cm. Łodyga jest okrągława, wzniesiona, rozgałęziona, dołem szorstko owłosiona, górą naga. Dolne liście są skrętoległe, lirowate, pierzastodzielne, a górne lancetowate. Wszystkie liście są zielone, nierówno ząbkowane i pokryte włoskami. Kwiaty są czteropłatkowe i zebrane w grono na szczytach pędów. Korona jest barwy żółtej, rzadziej białej, czasami z fioletowymi prążkami. Działki kielicha są czerowno nabiegłe i przylegające. Owoc to podłużnie żeberkowana, brunatno lub zielonoszara, przewężona łuszczyna zakończona małym dzióbkiem. Po dojrzeniu rozpada się na jednonasienne odcinki. Po łuszczynie najłatwiej rozróżnić świrzepę od bardzo podobnej gorczycy białej. Nasiona są podłużne, jajowate, czerwonawo brunatne, siatkowato dołkowane. Korzenie są palowe, mocne, cienkie, krótkie, wyprostowane, z licznymi korzeniami bocznymi. Rzodkiew świrzepa jest owadopylna i samopylna; kwitnie od (V) VI do VII (X).

Cechy charakterystyczne:
- przewężone łuszczyny zakończone długim dzióbkiem
- działki kielicha przylegające do korony
- owłosione i głęboko wcinane liście
- łatwo pomylić ją z gorczycą polną, i w młodych fazach z odmianami rzepaku

Ciekawostki:
- inne nazwy: łopucha
- roślina trująca: nasiona mają 50 % tłuszczu i są bardzo niebezpieczne dla bydła, owiec i koni
- jest jedną z roślin, na których żerują gąsienice bielinka kapustnika
- roślina miododajna.

Środki ochrony roślin