Gorczyca polna

Sinapis arvensis

Gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. W Polsce pospolity. Roślina jednoroczna, jara, wymarzająca podczas zimy. Rośnie na polach, miedzach, ugorach, przydrożach. Preferuje gleby gliniaste, próchnicze, zwięzłe, żyzne i bogate w wapń. Na glebach piaszczystych występuje rzadko. Chwast segetalny. 

Najczęściej zachwaszcza uprawy jare. Często spotykana jest w uprawach buraków, ziemniaków, lnu, strączkowych, zbożach jarych i warzywach. Rzadko występuje w zbożach ozimych. Jest żywicielem chorób i szkodników atakujących rośliny z rodziny kapustnych. 

Osiąga wysokość od 30 do 60 cm. Łodyga jest ciemnozielona, wzniesiona, ulistniona, rozgałęziona u większych okazów, szorstko owłosiona w dolnej części. Liście dolne są  lirowate, duże, na ogonkach i nieco szorstkie, a górne łodygowe wydłużone, brzegiem zatokowo ząbkowane, nagie, często siedzące i gładkie. Kwiaty są żółte, z odgiętymi działkami, zebrane w szczytowe grono. Owoc to czterokanciasta, wielonasiena łuszczyna z ostrym dzióbkiem. Nasiona są kuliste, gładkie, brunatnoczerwone lub ciemnobrunatne, lekko połyskujące, z widocznym, małym znaczkiem. Korzenie są krótkie, palowe, żółtawobiałe i rozgałęzione. Gorczyca polna jestowadopylna (pszczoły) lub samopylna; kwitnie od (V) VI do VII (X).

Cechy charakterystyczne:
- w młodych fazach łatwo pomylić z siewkami rzodki świrzepy; w czasie kwitnienia łatwo rozróżnić po działkach kielicha (u gorczycy – odstające, a u rzodkwi – przylegające)
- bardzo podobna do rzepaku

Ciekawostki:
- inne nazwy: modrych, ognicha
- zawiera śluzy, nasiona zawierają glikozyd synalbinę
- roślina miododajna
- z nasion uzyskiwane są duże ilości oleju
- dawniej używana do wyrobu musztardy i przeciw bólom żołądka
- roślina trująca (trujące właściwości zachowuje także siano) – jej domieszka w paszy dla koni i bydła nadaje nieprzyjemny smak mięsu i produktom mlecznym, a nawet powoduje zatrucie zwierząt. 

Środki ochrony roślin