Wiechlina roczna

Poa annua

Gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych. W Polsce pospolity. Trawa kępkowa, która tworzy gęstą darń i rozłogi. Roślina jednoroczna lub dwuletnia, jara, także zimująca. Rośnie na drogach, rowach, przydrożach, pastwiskach, polach, w ogrodach, nawet na miejscach intensywnie wydeptywanych (np. ścieżki). Preferuje gleby żyzne i wilgotne. 

Zachwaszcza wszystkie rodzaje upraw. 

Osiaga wysokość od 5 do 35 cm. Źdźbłasą wzniesione lub podnoszące się, w nasadzie leżące, nagie, gładkie, zakorzeniające się, lekko spłaszczone. Liście są żywozielone, cienkie, płaskie, wąskie, gładkie, z częściowo pofałdowanymi brzegami. Języczki liściowe dolnych liści są tępe, a górnych podłużne i owalne. Kwiaty są w kłoskach zebranych w rozpierzchłą, jednostronną wiechę, która ma trójkątny kształt i jest jednostronnie rozwinięta, podłużna, rzadka, z gładkimi gałązkami. Kłoski są zielone, zwykle fioletowo nabiegłe, jajowate, osadzone są na szypułkach i składają się z 3-7 kwiatów. Są dwie plewy, górna z jednym nerwem, a dolna z trzema nerwami. Plewki są tępe, szeroko obłonione. Owoc to płaski, trójgraniasty, żółtobrunatny lub ciemnoszary ziarniak z drobnymi brodawkami. Korzenie są wiązkowe i silne. Wiechlina roczna jest wiatropylna; kwitnie przez cały sezon wegetacyjny.

Cechy charakterystyczne:
- trawa kępkowa - wiele okazów rośnie obok siebie tworząc „poduchy”

Ciekawostki:
- inne nazwy: pajęcza, wyklina
- roślina uprawna: jej nasiona są jednym ze składników niektórych mieszanek traw do obsiewania trawników; na pastwiskach jest doskonałą rośliną pastewną, ale na łąkach jest zagłuszana przez inne rośliny. Wysiewana na stadionach i lotniskach.

Środki ochrony roślin