Niezapominajka polna

Myosotis arvensis

Gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych. W Polsce pospolity na niżu i w niższych partiach górskich. Roślina jednoroczna, jara, często zimująca. Rośnie na polach, drogach polnych, przydrożach, zaroślach, w ogrodach i lasach. Preferuje gleby lekkie, piaszczyste, ale też występuje na ciężkich i lekko kwaśnych. Chwast ruderalny i segetalny.

Najczęściej zachwaszcza zboża ozime i jare, uprawy okopowe i pastewne, koniczyny.

Osiąga wysokość od 10 do 50 cm. Łodyga jest gałęzista, wzniesiona, obła, lekko kanciasta, miękko owłosiona. Liście dolne są na ogonkach, siedzące, zebrane w rozetę, owalne, szarozielonkawe, odwrotnie jajowate, a górne są siedzące, lancetowate, z obu stron szorstko owłosione. Kwiaty osadzone są w kwiatostanie w formie luźnych skrętek. Kwiaty są drobne, błękitne, z żółta gardzielą, na odstających szypułkach. Owoc to czarna, jajowata, gładka, połyskująca, lekko spłaszczona, na szczycie zaostrzona niełupka. Nasiona są nieregularne i beżowe. Korzenie są rozgałęzione. Niezapominajka polna jest owadopylna (chrząszcze, motyle, muchówki, pszczoły); kwitnie od IV do VIII (X).

Cechy charakterystyczne:
- ma szorstkie owłosienie, większość włosków na liściach i łodydze jest ustawiona prostopadle do podłoża
- od innych gatunków niezapominajki odróżnia ją łodyga, która jest rozgałęziona od nasady i wytwarza kwiatostany na dolnych pędach bocznych

Ciekawostki:
- inne nazwy: mysie uszka, niezabudka, niezapominajka pośrednia.

Środki ochrony roślin