Parsan 500 SCPorównanie produktów ochrony roślinPorównanie produktów ochrony roślinRaport niedokładnościRaport niedokładności

OPIS DZIAŁANIA
Środek chwastobójczy, koncentrat w postaci stężonej zawiesiny do rozcieńczania wodą, stosowany doglebowo lub nalistnie, przeznaczony do zwalczania jednorocznych chwastów dwuliściennych w rzepaku ozimym.
Środek przeznaczony do opryskiwania przy użyciu opryskiwaczy polowych.

DZIAŁANIE NA CHWASTY
Środek pobierany jest poprzez korzenie kiełkujących chwastów i niszczy je przed wschodami. Działa również na chwasty po wschodach do fazy pierwszej pary liści.
Chwasty wrażliwe: gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, mak polny, maruna bezwonna, niezapominajka polna, przetacznik bluszczykowy, przytulia czepna, tasznik pospolity.
Chwasty średnio wrażliwe: jasnota różowa, chaber bławatek, przetacznik perski, dymnica pospolita, fiołek polny, komosa biała, tobołki polne. Chwasty odporne: samosiewy zbóż.

STOSOWANIE ŚRODKA
Rzepak ozimy
Środek stosować:
a) bezpośrednio po siewie rzepaku, na starannie uprawioną (bez grud) glebę. Nasiona rzepaku wysiać na jednakową głębokość i dokładnie przykryć ziemią.
Maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 2,0 l/ha.
Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 2,0 l/ha.
lub
b) powschodowo (jesienią), gdy rośliny rzepaku mają co najmniej 1 parę liści (BBCH 11 – 12), a chwasty są w fazie liścieni do fazy 2 liści (przytulia czepna w fazie liścieni).
Maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 2,0 l/ha.
Zalecana dawka dla jednorazowego zastosowania: 2,0 l/ha.
Zalecana ilość wody: 200-300 l/ha.
Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.
Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1
Uwaga:
Środek ochrony roślin Parsan 500 SC, jak również inne środki ochrony roślin zawierające substancję czynną metazachlor, należy stosować na tej samej powierzchni uprawnej nie częściej niż co trzy lata, w dawkach nie przekraczających łącznie 1,0 kg substancji czynnej na hektar.
Silne opady deszczu po zabiegu mogą spowodować zahamowanie wzrostu roślin lub deformację liści rzepaku, zwłaszcza w niskich temperaturach. Objawy te są szczególnie widoczne wówczas, gdy rzepak uprawiany jest na glebach lekkich i piaszczystych, mają one jednak charakter przejściowy i nie wpływają na przezimowanie oraz plonowanie rzepaku