Nautius WGPorównanie produktów ochrony roślinPorównanie produktów ochrony roślinRaport niedokładnościRaport niedokładności

OPIS DZIAŁANIA
Środek chwastobójczy w formie granulatu do sporządzania zawiesiny wodnej stosowany nalistnie, przeznaczony do powschodowego zwalczania chwastów dwuliściennych w pszenicy ozimej i pszenżycie ozimym. Środek przeznaczony do stosowania przy użyciu opryskiwaczy polowych.

Zawartość substancji czynnych:
tifensulfuron metylowy (substancja z grupy pochodnych sulfonylomocznika) – 400 g/kg (40%)
tribenuron metylowy (substancja z grupy pochodnych sulfonylomocznika) – 150 g/kg (15 %)

DZIAŁANIE NA CHWASTY
Herbicyd zawiera dwie substancje aktywne: tifensulfuron metylowy i tribenuron metylowy o działaniu systemicznym. Pobierane są one głównie przez liście, częściowo przez korzenie. W roślinie szybko przemieszczają się wstrzymując wzrost i rozwój chwastów. Pierwszy efekt chwastobójczy uzyskuje się w ciągu 14-21 dni od zastosowania środka. Pełen efekt zwalczania chwastów widoczny jest po co najmniej 40 dniach. Środek najskuteczniej działa na młode intensywnie rosnące chwasty. Susza lub ulewny deszcz zmniejszają pobieranie środka i obniżają skuteczność jego działania. Środek wykazuje selektywność czynną, tzn. że rośliny chronione posiadają zdolność rozkładu środka do związków nieaktywnych. W zalecanych dawkach jest selektywny dla zbóż, od fazy 3 liści do końca fazy strzelania w źdźbło. Można go stosować na wszystkich glebach, na których uprawia się zboża.
Chwasty wrażliwe: chaber bławatek, przytulia czepna, jasnota różowa, maruna bezwonna, mak polny, gwiazdnica pospolita, przetacznik bluszczykowy, przetacznik perski, niezapominajka polna, tasznik pospolity.
Chwasty średnio wrażliwe: fiołek polny, miotła zbożowa.

STOSOWANIE ŚRODKA
Pszenica ozima, pszenżyto ozime
Środek stosować wiosną, od fazy 3 liści do końca fazy strzelania w źdźbło (BBCH 13-39).
Maksymalna dawka dla jednorazowego zastosowania: 100 g/ha.
Zalecana dawka do jednorazowego stosowania: 80 – 100 g/ha.
Wyższą z zalecanych dawek stosować do zwalczania chabra bławatka, maku polnego i przytulii czepnej oraz chwastów występujących w dużym nasileniu lub starszej fazie rozwojowej.
Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1.
Zalecana ilość wody: 200-400 l/ha.
Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.
Silna rosa w trakcie opryskiwania lub opad deszczu wcześniej niż 4 godziny po wykonaniu zabiegu mogą obniżyć skuteczność działania środka. Z uwagi na ryzyko pojawienia się odporności niektórych gatunków chwastów na związki sulfonylomocznikowe zaleca się, aby środek stosować tylko jeden raz w sezonie uprawy danej rośliny. Należy unikać corocznego stosowania herbicydów z grupy pochodnych sulfonylomocznika na tym samym polu.

NASTĘPSTWO ROŚLIN
Środek nie stwarza zagrożenia dla roślin następczych uprawianych w normalnych terminach agrotechnicznych. W przypadku konieczności wcześniejszej likwidacji plantacji, po wykonaniu orki można uprawiać zboża i kukurydzę.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI I ZALECENIA STOSOWANIA ZWIĄZANE Z DOBRĄ PRAKTYKĄ ROLNICZĄ
Środka nie stosować:
- na tym samym polu więcej niż jeden raz w sezonie,
- łącznie z nawozami stosowanymi nalistnie,
- w zbożach, w których przewidziane są wsiewki roślin motylkowych,
- na rośliny uszkodzone przez mróz, suszę, szkodniki lub choroby.
Podczas stosowania środka nie dopuścić do:
- znoszenia cieczy użytkowej na sąsiednie plantacje roślin uprawnych,
- nakładania się cieczy użytkowej na stykach pasów zabiegowych i uwrociach.

SPORZĄDZANIE CIECZY UŻYTKOWEJ
Przed przystąpieniem do sporządzania cieczy użytkowej dokładnie ustalić potrzebną jej ilość. Odważoną ilość środka wsypać do zbiornika opryskiwacza napełnionego częściowo wodą (z włączonym mieszadłem) i uzupełnić wodą do potrzebnej ilości. Opryskiwać z włączonym mieszadłem. Po wsypaniu środka do zbiornika opryskiwacza nie wyposażonego w mieszadło hydrauliczne ciecz w zbiorniku mechanicznie wymieszać. Środek łatwo tworzy zawiesinę i nie wymaga dodatkowego mieszania w osobnym naczyniu. Opróżnione opakowania przepłukać trzykrotnie wodą, a popłuczyny wlać do zbiornika opryskiwacza z cieczą użytkową.

POSTĘPOWANIE Z RESZTKAMI CIECZY UŻYTKOWEJ I MYCIE APARATURY
Z resztkami cieczy użytkowej po zabiegu należy postępować w sposób ograniczający ryzyko skażenia wód powierzchniowych i podziemnych w rozumieniu przepisów Prawa wodnego oraz skażenia gruntu, tj.:– po uprzednim rozcieńczeniu zużyć na powierzchni, na której przeprowadzono zabieg, jeżeli jest to możliwe lub
– unieszkodliwić z wykorzystaniem rozwiązań technicznych zapewniających biologiczną degradację substancji czynnych środków ochrony roślin, lub
– unieszkodliwić w inny sposób, zgodny z przepisami o odpadach.
Po pracy aparaturę dokładnie wymyć. Z wodą użytą do mycia aparatury należy postąpić tak, jak z resztkami cieczy użytkowej.
Sposób mycia opryskiwacza:
1. Dokładnie wymyć wodą wszystkie wewnętrzne powierzchnie opryskiwacza (łącznie z pokrywą) używając do tego wody w ilości co najmniej 10% pojemności opryskiwacza. Usunąć widoczny osad. Opłukać pompę, filtry oraz belkę po zdjęciu końcówek dysz (te elementy wymyć oddzielnie).
2. Procedurę mycia powtórzyć.

Uwaga
Niezneutralizowane odpowiednio resztki środka pozostawione w opryskiwaczu mogą być powodem silnych uszkodzeń roślin uprawnych wrażliwych na ten środek.