Jasnota różowa

Lamium amplexicaule

Gatunek rośliny należącej do rodziny jasnotowatych. W Polsce pospolity. Roślina jara, zimująca. Rośnie na ugorach, polach, przydrożach, ścierniskach, w ogrodach. Preferuje gleby gliniaste i piaszczysto-gliniaste, stanowiska lekko przesuszone, bogate w wapń. Chwast ruderalny i segetalny. 

Najczęściej zachwaszcza uprawy okopowe, zbożowe i koniczyny. 

Osiąga wysokość od 15 do 30 cm. Łodyga jest czterokanciasta, wzniesiona, lub rozesłana. Dołem jest naga, a górą krótko owłosiona. Przy ziemi rozgałęzia się. Liście są naprzeciwległe, nierówno i tępo karbowane, spodem nagie, na górnej powierzchni mają krótkie włoski. Dolne liście na ogonkach, sercowatookrągłe, a górne siedzące i obejmujące łodygę, okrągłe i wcinanokarbowane. Kwiaty są bladopurpurowe, skupione w nibyokółki w kątach liści na szczycie łodygi. Mają wyraźnie grzbiecistą, dwuwargową budowę, przy czym warga górna jest ciemniejsza, dolna jest plamista. Owoc to rozłupnia odwrotnie jajowata, na szczycie tępa, jasnoszara z białymi brodawkami. Nasiona są owalne. Nasiona rozsiewane są przez mrówki. Korzenie sięgają głęboko w glebę, palowe, rozwidlone. Jasnota różowa jest owadopylna; kwitnie od IV (V) do X (XI).

Cechy charakterystyczne:
- łodyga w przekroju czworokątna
- przed kwitnieniem najłatwiej ją pomylić z jasnotą purpurową (u purpurowej - wszystkie listki mają ogonki, a u różowej – występują górne liście siedzące, obejmujące łodygę)
- nie wydziela silnej woni, czym różni się od jasnoty purpurowej

Ciekawostki:
- inne nazwy: jasnota otulona, ziele maciczne
- ziele zawiera: związki irydoidowe, śluz, saponiny, flawonoidy, kwasy organiczne
- roślina trująca - najbardziej wrażliwe są konie. Spożyta przez nie jasnota różowa poraża zakończenia nerwów mięśni poprzecznie prążkowanych. Objawia się to drżeniem i bolesnością mięśni, chwiejnym chodem, brakiem reakcji na głos i silnym oszołomieniem. Po kilku godzinach koń kładzie się na ziemi i sztywno wypręża nogi. Po kolejnych kilku godzinach zatrucie ustępuje i koń stopniowo przez dwa – trzy tygodnie wraca do normy.
- roślina miododajna
- mięso świń karmionych tą rośliną szkodzi ludziom. 

Środki ochrony roślin