Rdest ptasi

Polygonum aviculare

Gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. W Polsce pospolity. Roślina jednoroczna, jara. Gatunek światłolubny, odporny na zadeptanie. Rośnie w ogrodach, na brzegach pól, stanowiskach ruderalnych. Występuje na wszystkich glebach.

 Najczęściej zachwaszcza zboża (bardziej ozime niż jare), uprawy okopowe, strączkowe, motylkowate drobnonasienne. 

Osiaga wysokość od 15 do 60 cm. Łodyga jest u nasady rozgałęziona, kolankowa, leżąca, rzadko wzniesiona, twarda, czasem zdrewniała. Liście są eliptyczno lancetowate, owalne, sinozielone,  wydłużone, na szczycie lekko zaostrzone. Kwiaty są drobne, zielone, o różowych lub białych brzegach, zebrane w kątach liści po 2 do 5. Owoc to trójgraniasty, ciemnobrunatny, matowy, nieco szorstki orzeszek z jedną mniejszą ścianą. Nasiona są szkliste i czerwonożółte. Korzenie są wrzecionowate, głębokie, jasnobrązowe lub beżowe. Rdest ptasi kwitnie od V do X.

Cechy charakterystyczne:
- mylony z rdestem różnolistnym (ma liście tego samego kształtu, ale na jednym okazie dwojakiej wielkości) oraz rdestem zaniedbanym (liście węższe, łodyga mniej ulistniona)

Ciekawostki:
- inne nazwy: drutowiec, bzdziorst, jesionowe nasienie, podróżnik, ptasie ziele, szpacze, wróble języczki, świńska trawa
- zawiera: garbniki, glikozydy, flawonoidy, olejki eteryczne, karoten, rozpuszczalną kamionkę, witaminę C, prowitaminę A
- ma właściwości lecznicze – stosowany w ginekologii, w leczeniu kokluszu, chorób nerek. Okłady ze świeżej rośliny stosuje się do leczenia ropiejących ran, czyraków, gangreny. Korzeń wchłania groźne dla ludzi metale ciężkie (cynk, chrom, ołów, kobalt).
- stanowi pokarm dla wielu gatunków ptaków
- stanowi paszę dla zwierząt domowych (świnie), uważany za paszę mlekodajną (barwi mleko na delikatny kolor niebieski)
- barwi tkaniny na kolor zielonożółty
- zaliczany do roślin polimorficznych.

Środki ochrony roślin