Szarłat szorstki

Amaranthus retroflexus

Gatunek rośliny należący do rodziny szarłatowatych. W Polsce pospolity. Roślina jednoroczna, jara, zarówno ruderalna, jak i segetalna. Rośnie na polach, w ogrodach. Preferuje gleby piaszczyste, lekkie i żyzne, bogate w azot. Roślina światłolubna.

Najczęściej zachwaszcza uprawy roślin okopowych (buraki), kukurydzę i warzywa. 

Za próg szkodliwości uważa się już obecność 0,1-0,2 okazów tego chwastu na 1 m2. Najważniejsze w zwalczaniu tego chwastu jest zapobieganie wysiewaniu się nasion (rekordowa liczba 85000 nasion). Osiąga wysokość od 10 do 90 cm.Łodyga jest jasnozielona, ciemnoczerwono nabiegła,  wzniesiona, pojedyncza lub rozgałęziona, stosunkowo gruba, krótko i szorstko owłosiona. Liście są nakrzyżległe, jajowate lub owalnorombowate, duże, długoogonkowe, ostro zakończone, szarozielone, brzegiem czerwonawe i lekko ząbkowane, na szczycie lekko zaostrzone lub tępe, pokryte szorstkimi i krótkimi włoskami, z wyraźnym unerwieniem. Kwiaty zebrane są w zielonobiałe kłębiki, przy czym górne kłębiki tworzą gęsty, czasami wiechowato rozgałęziony, kłujący kłos na bezlistnym szczycie pędu. Kwiaty są małe, niepozorne, włochate i wyrastają z kątów liści, z ościstą osłoną. Owoc to gładka, jednonasienna torebka z wieczkiem. Nasiona są czarne lub brunatnoczarne, gładkie, okrągłe, z silnym połyskiem. Korzenie są palowe, proste, silne, wrzecionowate, lekko różowe. Szarłat szorstki kwitnie od (VI) VII do X.

Cechy charakterystyczne:
- liście z wierzchu szarozielone brzegiem, na spodzie czerwonawe
- siewka ma specyficzny zapach – przypominający aromat buraka
- włochate kwiatostany

Ciekawostki:
- inna nazwa: amarantnik
- nazwa rośliny pochodzi od krótkich szczecinek, którymi pokryta jest cała roślina
- ziele zawiera: garbniki, sole mineralne, witaminę C, natomiast nasiona: tłuszcze i skrobię
- młode rośliny mogą być wykorzystywane na sałatkę
- stosowana jako pasza dla świń lub wykorzystywane na kiszonki
- nasiona stanowią pokarm dla ptaków.

Środki ochrony roślin