Jasnota purpurowa

Lamium purpureum

Gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. W Polsce pospolity. Roślina jara, zimująca. Rośnie na przydrożach, ścierniskach, rumowiskach, przy ogrodzeniach, w zaroślach, w rowach, na stanowiskach ruderalnych. Preferuje gleby żyzne, gliniaste i bogate w azot. Chwast ruderalny i segetalny. 

Najczęściej zachwaszcza uprawy okopowe i zbożowe.  

Osiaga wysokość od 5 do 25 cm. Łodyga jest czterokanciasta, wzniesiona, lub rozesłana, dołem zielona, górą często wybarwiona na kolor różowy. Cała łodyga jest naga, lub nieco tylko owłosiona na krawędziach, przy ziemi rozgałęziająca się. Liście są nakrzyżległe, silnie karbowane, ciemnozielone, połyskujące, spodem nagie, na górnej powierzchni mają krótkie włoski. Dolne liście na dłuższych ogonkach, sercowatookrągłe, górne okrągłe, na krótszych ogonkach. Kwiaty są różowopurpurowe, zebrane w nibyokółki na szczycie rośliny. Mają wyraźnie grzbiecistą, dwuwargową budowę, przy czym warga dolna jest ciemniejsza, górna jest krótko owłosiona, bez podłużnych krawędzi. Owoc to żółtoszara i biało cętkowana rozłupka o odwrotnie jajowatym kształcie, na szczycie skońcie ścięta. Nasiona są owalne. Są roznoszone przez mrówki.Korzenie są palowe i rozwidlone. Jasnota purpurowa zapylana przez pszczoły i trzmiele; w klejstogamicznie zamkniętych kwiatach następuje samozapylenie; kwitnie od (III) IV do X.

Cechy charakterystyczne:
- wydziela charakterystyczny, nieprzyjemny i dość silny zapach, bardzo podobny do zapachu jasnoty białej

Ciekawostki:
- inna nazwa: jasnota szkarłatna
- tworzy mieszańce z jasnotą białą
- roślina miododajna.

Środki ochrony roślin