Tobołki polne

Thlaspi arvense

Gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. W Polsce pospolity. Roślina jednoroczna, jara, zimująca. Rośnie na przydrożach, brzegach dróg, polach, śmietniskach, miedzach, nieużytkach, stanowiskach ruderalnych i w ogrodach. Preferuje gleby gliniaste, ciężkie i średnie, próchnicze, zasobne w składniki pokarmowe i wapń. Rzadko występuje na glebach lżejszych. Jest chwastem segetalnym. Najczęściej zachwaszcza uprawy roślin okopowych, zboża jare i ozime, koniczynę, kukurydzę, rzepak, rośliny strączkowe. Osiąga wysokość od 10 do 50 cm. Łodyga jest wzniesiona, naga, górą rozgałęziająca się, kanciasta i bruzdowana, wydziela zapach czonsku. Liście są skrętoległe. Dolne są odwrotnie jajowate, wyrastające na ogonkach, zebrane w różyczki, pod spodem sinozielone, a górne są zatokowo ząbkowane, sercowate lub strzałkowate, bezogonkowe, zaostrzone, na szczycie tępe. Wszystkie liście są jasnozielone. Kwiaty są drobne, białe, z żółtymi pylnikami, zebrane w grona. Owoc to płaska, prawie okrągła, z wąskim wcięciem na szczycie, szeroko oskrzydlona łuszczyzna. Nasiona są owalne lub jajowate, spłaszczone, ciemnobrunatne, matowe, regularnie żeberkowane. Mogą leżeć kilka lat w ziemi nie tracąc zdolności kiełkowania. Korzenie są palowe i brunatnobiałe. Tobołki polne kwitną od (IV) V do VI (X).

Cechy charakterystyczne:
- roztarta siewka i dorosła roślina pachnie czosnkiem

Ciekawostki:
- inne nazwy: kaletki, szelestucha
- zawiera glikozyd siarkocyjanowy
- nieprzyjemny zapach czosnku jest przenoszony do mleka i masła
- młode rośliny są spożywane w postaci sałatki
- ze względu na swoje ciekawe owoce bywa uprawiany jako roślina ozdobna. Szczególnie nadaje się do sporządzania suchych bukietów.
- nasiona zawierają ok. 35% tłuszczu; w Niemczech są dodawane do wędlin
- roślina jest trująca dla bydła.

Środki ochrony roślin