Ostrożeń polny

Cirsium arvense

Gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. W Polsce pospolity. Roślina dwupienna, wieloletnia. Rośnie na polach, ścierniskach, łąkach, pastwiskach, trawnikach, stanowiskach ruderalnych, w ogrodach. Preferuje gleby dobrze przewietrzane, zasobne w składniki pokarmowe. Rośnie na wszystkich typach gleb, za wyjątkiem najuboższych. Chwast ruderalny i segetalny.

Zachwaszcza wszystkie uprawy rolnicze, a także ogrodowe.

Osiąga wysokość od 50 do 150 cm. Łodyga jest obła, ale lekko kanciasta, szarozielona, naga, w górnych partiach silnie rozgałęziona i lekko owłosiona. Liście są wydłużone, różnej postaci, eliptyczne lub lancetowate, z wierzchu zielone i nagie, pod spodem szarawe, kolczasto ząbkowane. Dolne na krótkich ogonkach, pozostałe siedzące. Kwiaty stanowią liczne i małe, jajowate koszyczki o barwie fioletowej lub różowej, rzadziej białej. Kwiaty żeńskie są o bardzo silnym aromacie. Owoc to podłużna, lekko żebrowana, jasnobeżowa niełupka z puchem kielichowym. Nasiona są owalne i podługowate. Korzenie są białe, żółte, głębokie i silnie rozgałęzione. Ostrożeń polny kwitnie od VII do X.

Cechy charakterystyczne:
- widoczne duże, kolczaste ząbki na brzegach liści

Ciekawostki:
- inne nazwy: psi oset, ostrzeń, bajdak, oset polny
- zawiera glikozydy i flawonoidy
- rozmnaża się bardzo łatwo; każdy odcięty kawałek pędu może utworzyć nową roślinę.Próg szkodliwości gospodarczej we wszystkich uprawach waha się od 0,5-1,0 rośliny/m2
- dawniej używano kwiatów do barwienia jedwabiu na kolor fioletowy lub siny.

Środki ochrony roślin