Bodziszek drobny

Geranium pusillum

Gatunek rośliny należący do rodziny bodziszkowatych. Dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Roślina jednoroczna, jara, często zimująca. Rośnie na przydrożach, murawach, siedliskach ruderalnych, świetlistych zaroślach i polach uprawnych. Preferuje gleby wilgotne, czarne, bogate w wapno i azot,  rzadziej występuje na glebach gliniastych i lekkich. Jest chwastem segetalnym. 

Najczęściej zachwaszcza zboża, koniczynę, lucernę, uprawy okopowe, pastewne, len, ogrody i coraz częściej pojawia się w burakach cukrowych. 

Osiąga wysokość od 10 do 50 cm. Łodyga jest przeważnie wzniesiona, czasami rozesłana, owłosiona, górą ogruczolona i często czerwono nabiegła. Liście są długoogonkowe, 7-9 dłoniastodzielne, owłosione, w zarysie okrągławe i czasami całe czerwono nabiegłe. Kwiaty są pojedyncze na długich szypułkach, zebrane w baldachokształtny kwiatostan. Płatki są słabo wycięte, jasnofioletowe lub bladopurpurowe. Po przekwitnięciu kwiaty zwisają. Owoc to jajowata, przylegle owłosiona, żółtawobrunatna, z małym dzióbkiem rozłupnia rozpadająca się na 4 rozłupki. Nasiona są jajowate, gładkie, żółtawobrunatne. Korzenie są palowe, wrzecionowate, cienkie, do około 20 cm długości. Bodziszek drobny jest owadopylny; kwitnie od V do IX.

Cechy charakterystyczne:
- łatwo pomylić z innym rodzajem bodziszka - np. bodziszek porozcinany – ma mocniej sklapowane liście, bodziszek okrągłolistny – ma liście lekko klapowane, bodziszek kosmaty – jest bardziej owłosiony, bodziszek cuchnący – jest o nieprzyjemnym zapachu
- cała roślina charakterystycznie pachnie

Ciekawostki:
- nazwa oznacza „dziób żurawia”
- nie ma właściwości leczniczych.

Środki ochrony roślin